Unihokej w bardzo wielu płaszczyznach jest podobny do innej dyscypliny, jaką jest hokej na lodzie. Mimo kilku kluczowych kwestii, zasady obydwu dyscyplin są zbliżone, a rozgrywka wygląda dość podobnie. Omawiamy najważniejsze różnice pomiędzy tymi dwoma sportami!
Oczywiście główną, tą najbardziej charakterystyczną różnicą pomiędzy unihokejem a hokejem na lodzie, jest rodzaj pola, na jakim toczą się rozgrywki. Tradycyjny hokej to oczywiście lodowisko, po którym gracze poruszają się na sportowych, hokejowych łyżwach. Unihokej standardowo rozgrywa się na twardym, równym parkiecie – podobnym do tego znanego z siatkówki czy koszykówki. Gracze nie mają w tym przypadku odpowiednika łyżew, a poruszają się w halowym obuwiu sportowym.
Boisko do unihokeja różni się także rozmiarem w stosunku do lodowiska hokejowego. Unihokej standardowo rozgrywa się na polu o wymiarach 40 x 20 metrów, a mecze hokeja na lodzie – na lodowisku o wymiarach 61 x 30 metrów.
Dynamika gry w hokeja na lodzie w dużej mierze wynika z ciężkiego, kauczukowego krążka, będącego centralnym punktem rozgrywki. W przypadku unihokeja nie będziesz grał krążkiem, a zamienisz go na lekką, plastikową piłkę. Jej wymiary są ściśle określone: charakteryzuje się ona średnicą 72 mm i waży dokładnie 23 gramy. Co ciekawe, piłka musi ponadto cechować się 26 otworami (10 mm każdy). Teoretycznie piłka jest bezpieczniejsza od krążka, ale zawsze zachowuj ostrożność – może ona być rozpędzona nawet do 200 km/h!
Hokej na lodzie to sport bardzo intensywny. Nic dziwnego, że zawodnicy od stóp do głów wyposażeni są w specjalistyczne ochraniacze i kaski. Dopuszczalne są w końcu ataki ciałem, które często kończą się bardziej lub mniej poważnymi kontuzjami zawodników. Unihokej jest pod tym względem sportem znacznie mniej kontaktowym, w związku z czym tego rodzaju zabezpieczenia nosi tylko bramkarz.
Podobnie, jak w przypadku hokeja na lodzie, również i w unihokeju gracze rozgrywają piłkę kijem zakończonym charakterystyczną łopatką. O ile jednak kij hokejowy zbudowany jest na ogół z drewna lub materiału kompozytowego, tak kije do unihokeja produkuje się plastiku lub lekkiego włókna węglowego. Ich waga jest zatem mniejsza, jest też mniej niebezpieczny w razie uderzenia nim innego gracza.
Zarówno hokej na lodzie, jak i unihokej charakteryzują się meczem podzielonym na trzy tercje – po 20 minut każda. W hokeju liczony jest wyłącznie efektywny czas gry, tj. zostaje on zatrzymany po każdej przerwie w grze. W przypadku unihokeja jest inaczej: taka zasada zaczyna obowiązywać jedynie w ciągu 3 ostatnich minut danej tercji.
Różnice widoczne są także w zakresie przerw. O ile w przypadku hokeja trwa ona 15 minut, tak dla unihokeja przewidziano przerwy 10 minutowe. Z kolei w razie remisu – jeśli mecz musi być rozstrzygnięty – w hokeju dolicza się pięciominutową dogrywkę, a w przypadku unihokeja – dziesięciominutową. Dogrywkę kończy pierwszy strzelony gol. W razie jego braku – o wyniku rozstrzygają rzuty karne.
Czym jeszcze różni się unihokej? Piłka może być, co do zasady, przemieszczana tylko za pomocą kija. Wyjątkiem jest możliwość jednorazowego jej dotknięcia nogą (następne dotknięcie musi być poprzedzone kontaktem piłki z kijem). W przypadku hokeja na lodzie możliwości jest więcej: ważne będą np. zagrania łyżwą, czy ręką – choć i one podlegają pewnym ograniczeniom.
Unihokej i hokej na lodzie mają ze sobą wiele wspólnych elementów, ale też w wielu aspektach się różnią. Przede wszystkim boisko do unihokeja zbudowane jest z twardej nawierzchni. Ponadto, w centrum rozgrywek unihokejowych jest piłka, kije do gry są lżejsze, a sam mecz mniej dynamiczny i mniej kontaktowy. Z tego względu w unihokeja można grać również rekreacyjnie i amatorsko, nie obawiając się poważnych kontuzji!