Jeżeli interesuje Cię hokej na lodzie, z pewnością Twoje zainteresowanie może wzbudzić też unihokej. Zasady gry są dość podobne do tradycyjnego hokeja, choć oczywiście znajdziesz sporo wiele różnic pomiędzy obydwoma dyscyplinami. Przybliżamy podstawowe zasady gry w unihokeja!
Mecze unihokeja rozgrywane są na twardym, równym boisku. Co do zasady, rozgrywki toczą się na parkiecie przybliżonym do boiska koszykarskiego czy siatkarskiego – które będzie też idealne dla dyscypliny, jaką jest unihokej. Przepisy określają, że jego wielkość powinna wynosić 40 x 20 metrów. Boisko jest zaokrąglone na rogach i otoczone bandami o wysokości 50 centymetrów. Wymiary bramek to 1,60 x 1,15 metra oraz 65 cm głębokości.
O ile hokej na lodzie przewiduje rozgrywanie ciężkim krążkiem po boisku, tak w unihokeju krążek zamieniony został na, plastikową piłkę do unihokeja. Waży ona jedyne 23 gramy i posiada średnicę o wymiarze 72 mm. Co ciekawe, ze względów aerodynamicznych, piłka składa się z aż 26 otworów (10 mm średnicy każdy). Z tego względu piłka jest nieco mniej niebezpieczna dla zawodników, niż krążek.
Podobnie jak w przypadku tradycyjnego hokeja na lodzie, w unihokeju również do rozgrywek wykorzystywane są kije. Sam trzon kija nie może być dłuższy niż 99 cm. Ponadto, jest on zakończony blendą (łopatką), służącą do uderzania piłki. Co ciekawe, w przeciwieństwie do kijów hokejowych, kije do unihokeja są lżejsze i wykonane z plastiku lub włókna węglowego – co sprzyja poprawie bezpieczeństwa zawodników.
Warto nadmienić, że w unihokeju, co do zasady, zabroniony jest kontakt z piłką w inny sposób, niż kijem. Można wprawdzie raz dotknąć jej za pomocą nogi zawodnika, ale przed kolejnym takim zagraniem piłka musi mieć kontakt z kijem. W innym przypadku sędzia uzna takie zachowanie jako wykroczenie!
Podobnie jak w hokeju, celem gry jest zdobycie większej ilości goli niż drużyna przeciwna. Mecz w unihokeja podzielony został na trzy, dwudziestominutowe tercje. Każda tercja oddzielona jest dziesięciominutową przerwą. Jeżeli wynik meczu musi zostać rozstrzygnięty, sędzia doliczy 10 minutową dogrywkę – toczącą się do tzw. „złotej bramki”. Jeśli i ona nie przyniesie rozstrzygnięcia, drużyny zmierzą się w zawodach rzutów karnych.
W meczu unihokeja jednocześnie bierze udział 6 zawodników jednej drużyny, tj. bramkarz oraz 5 rozgrywających. Co ciekawe, do jednego meczu może być przewidzianych aż 20 zawodników. Gracze pozostający poza strefą gry, mogą być w dowolnych chwilach i dowolną ilość razy zmieniani podczas rozgrywki. Jedynym warunkiem jest to, aby zmiany następowały w strefie zmian.
W przeciwieństwie do hokeja na lodzie, w unihokeju zawodnicy grają bez ochraniaczy, a w zwykłym, sportowym ubraniu (wliczając w to obuwie sportowe). Jedynie bramkarze charakteryzują się wyposażeniem takim jak kask czy ochraniacze, które chronią ich przed ewentualnymi obrażeniami od piłki.
Co ciekawe, bramkarze nie są z kolei wyposażeni w kij unihokejowy. W obrębie pola bramkowego mogą bronić bramki każdą częścią ciała, a nawet łapać piłkę rękami. Poza polem są jednak traktowani jako zwykli gracze (pozbawieni kija).
Za co możesz zostać ukarany w grze, jaką jest unihokej? Przepisy mówią, że kary mogą dotyczyć różnego rodzaju nieprzepisowych zagrań, takich jak np. zagranie ręką, czy też sfaulowanie innego zawodnika. Należy pamiętać, że w przeciwieństwie do hokeja na lodzie, w unihokeju zabronione są ataki ciałem, a piłkę można przejąć jedynie za pomocą kija.
W zależności od stopnia zawinienia, zawodnik może być karnie zdjęty z boiska na 2 lub na 5 minut. W przypadku poważnego przewinienia, może on zostać usunięty z meczu na stałe.
Unihokej jest bez wątpienia bardzo ciekawą, mniej agresywną dyscypliną sportu niż hokej na lodzie. Jego zasady są dość podobne, a główna różnica polega przede wszystkim na rodzaju pola do gry (i konsekwencji tej różnicy). Jest to jednocześnie dyscyplina o znacznie mniejszym ryzyku kontuzji, dlatego także świetnie sprawdzi się nawet do rekreacyjnej zabawy.