Ćwiczenia na prawidłowy chód są tak samo ważne jak ćwiczenia prędkości marszu. Dlaczego? Ponieważ jedną z żelaznych zasad zawodów w chodziarstwie jest prawidłowa technika chodu. Za jej złamanie grożą oficjalne ostrzeżenia, a następnie dyskwalifikacja. Poznaj zasady chodu sportowego oraz dowiedz się, jak wyglądają i co oznaczają kartki pokazywane zawodnikom przez sędziów chodziarstwa.
W chodzie sportowym najważniejsza jest technika. Najważniejsze jest utrzymanie stałego kontaktu z podłożem jednej stopy (całkowite oderwanie stopy od ziemi nie może być widoczne gołym okiem) oraz wyprost w stawie kolanowym nogi wykrocznej. Jeśli zawodnicy podczas zawodów nie przestrzegają tych zasad i poruszają się w sposób bardziej odpowiedni dla biegu niż chodu (stopy wykonują widoczną fazę lotu), to otrzymują oficjalne ostrzeżenia, a następnie dyskwalifikację. O zachowanie prawidłowej techniki chodu sportowego dbają sędziowie, którzy są rozmieszczeni wzdłuż trasy zawodów.
Jeśli myślimy o tym, jak zacząć uprawiać chód sportowy, musimy zawsze najpierw zadbać o prawidłowe poruszanie się – czyli zaplanować ćwiczenia na prawidłowy chód. Dopiero potem możemy pracować nad wysoką prędkością chodu, która jest niezbędna w zawodach. Najczęściej popełniane błędy w chodziarstwie to:
Chód sportowy przez amatorów bywa mylony z nordic walkingiem. Są to jednak dwie różne aktywności fizyczne. Podstawową różnicą jest fakt, że nordic walking wymaga kijków trekkingowych, a chód sportowy nie. Ręce w chodzie poruszają się na zasadzie wahadła, bez żadnego wspomagania.
Zawody w chodziarstwie rozgrywane są na stadionach albo na ulicach miast. Zawody na stadionie dotyczą krótkich dystansów, a zawody organizowane na ulicach – długich. Mężczyźni najczęściej startują na dystansach 5 km, 20 km oraz 50 km, z kolei kobiety na dystansach 3 km i 20 km. Na dystansach dłuższych niż 10 km organizatorzy mają obowiązek zorganizować punkty odżywcze dla zawodników.
Start w zawodach chodu sportowego następuje po sygnale z pistoletu. Cała konkurencja obserwowana jest przez kilku sędziów, którzy sprawdzają, czy nie dochodzi do łamania zasad. Sędzia posiada dwa żółte znaki z symbolami błędów – są one pokazywane jako ostrzeżenia dla tych, którzy popełniają błędy techniczne. Trzeci, czerwony znak oznacza dyskwalifikację zawodnika.
Jeśli sędzia zauważy błędy w technice chodu, dające zawodnikowi przewagę nad innymi, informuje go o tym żółtą kartką lub żółtym lizakiem z symbolem błędu (linia łamana oznacza brak wyprostu w kolanie, a falowana to brak ciągłego kontaktu z podłożem). Sędzia ma prawo od razu złożyć wniosek o dyskwalifikację, ale zazwyczaj najpierw dwukrotnie upomina zawodnika.
Od marca 2019 roku w chodziarstwie funkcjonuje nowa nazwa strefy kar, czyli „Penalty Zone” (wcześniej „Pit Lane”). Zawodnik trafia do tej strefy po otrzymaniu trzeciej, czerwonej kartki. Spędza tam ściśle określony czas – są to karne sekundy bądź minuty, ustalone na podstawie całego dystansu zawodów. Potem może wrócić do zmagań, ale jeśli otrzyma kolejną czerwoną kartkę (czwarte ostrzeżenie w całości rozgrywek), to zostanie całkowicie wykluczony z zawodów. Zawodnika, który po zakończeniu kary w strefie dotarł do mety bez czwartej czerwonej kartki należy sklasyfikować z ważnym wynikiem: dla celów statystycznych, rekordów albo rankingu. Jednak wszyscy chodziarze powinni wystrzegać się czerwonych kartek!