x
ZADAJ PYTANIE
Masz jakieś pytanie? Zadaj je autorowi?
WYBIERZ DYSCYPLINĘ SPORTU
Aktywność fizyczna to jeden z najważniejszych elementów naszego życia, który niezaprzeczalnie wpływa na codzienne funkcjonowanie. Oprócz siłowni, biegania i ćwiczeń cardio, często szukamy alternatyw, które dałyby nam odrobinę adrenaliny. Jedną z ciekawszych dziedzin sportu jest boks, który może być uprawiany amatorsko lub zawodowo. Walki dwóch zawodników przyciągają tłumy i są świetnym widowiskiem, ale oprócz tego mają szereg innych korzyści, o których warto wiedzieć. Jakie są podstawowe zasady walki bokserskiej, jak wygląda trening i dlaczego warto trenować? Odpowiedź znajdziecie poniżej.
Korzenie sztuki walki, jaką jest boks, sięgają już starożytnej Grecji i Rzymu, dlatego dyscyplina ta określana jest jedynym z najstarszych sportów. Podczas antycznych igrzysk olimpijskich można było podziwiać zmagania zawodników, chociaż ich obraz był odmienny niż to, co możemy obserwować współcześnie. Walka przypominała raczej brutalną jatkę, która nierzadko miała przykre konsekwencje. Na początku, gdy boks jeszcze nie był tak rozpowszechniony, zawodnicy walczyli bez użycia rękawic, co wydaje się teraz wręcz abstrakcyjne. Zawody kończyły się w momencie, gdy jeden z bokserów został znokautowany.
Konkretne zasady boksu pojawiły się dopiero w 1743 roku, a przyczynił się do tego Jack Broughton — angielski pięściarz, który walczył na gołe pięści. Wprowadzono wówczas wytyczne, które mówiły o tym, że walka ma się odbywać na polu w kształcie kwadratu, otoczonym liniami. Oprócz tego wprowadzono 30-sekundowe przerwy, które rozpoczynały się w momencie, gdy jeden z zawodników upadnie, a jeśli po tym czasie nie mógł się podnieść — przerywano starcie. W tamtym okresie zabronione było: okładanie pięściami leżącego lub klęczącego rywala oraz łapanie za spodenki czy ciosy poniżej pasa. Dopiero prawie 100 lat później ujednolicono zasady bokserskie, które określano tzw. London Prize Ring Rules. Dopracowano wówczas wymiary ringu, w kształcie kwadratu o boku 24 stóp (około 7,32 m), a kwadrat startowy zastąpiono linią startową. Ponadto po trzydziestosekundowej przerwie, zawodnik miał 8 sekund, żeby dotrzeć o własnych siłach do linii startowej. Zabronione było również: drapanie, gryzienie, kopanie i uderzanie głową w rywala. Wymóg noszenia rękawic pojawił się dopiero w 1867 roku.
Współczesny boks ma jasno określone zasady — walka odbywa się na ringu, a rękawice bokserskie i ochraniacze na zęby to nieodłączny element pięściarza. Każdy może spróbować swoich sił i zapisać się na trening boksu.
Czym właściwie jest ten sport? Boks to walka dwóch zawodników na ringu, który otoczony jest linami. W dyscyplinie tej obowiązują przepisy, które są takie same zarówno dla boksu amatorskiego, jak i zawodowego. Walka podzielona jest na rundy, która trwa 3 minuty, a ich ilość ustalana jest zazwyczaj indywidualnie przez organizatorów wydarzenia, ale nie może być ich więcej niż 12. Amatorzy walczą w 3 rundach po 3 minuty z jednominutowymi przerwami, z kolei zawodowcy walczą minimum 4 rundy (najczęściej jest ich 10). Walka zawodników polega na wyprowadzaniu ciosów, które mają obalić przeciwnika. Nad przebiegiem wydarzenia czuwa sędzia ringowy oraz trzech sędziów punktowych. Ring ma wymiary od 4,88 do 7,32 m (16–25 stóp) długości wewnątrz lin. Każdy narożnik posiada specjalne słupki, do których przymocowane są liny w kolorze czerwonym i niebieskim.
Zawodnik może zdobyć puchar na kilka sposobów:
Po knockdownie (obaleniu przeciwnika) zawodnik musi podnieść się w ciągu 10 sekund i udać do narożnika. Z kolei po zadaniu ciosu poniżej pasa — należy stanąć do ponownej walki w ciągu pięciu minut. Gdy sędzia przerywa klincz, należy zaprzestać używania pięści.
Pamiętaj, że podczas trenowania boksu i walki dwóch zawodników na ringu — każdy cios oraz unik należy wykonać z pozycji bokserskiej wyjściowej, która trzyma ciężar ciała i zapewnia dużą stabilność. Chodzi o to, aby bokser po przyjęciu uderzenia, nie przewrócił się. Jak wygląda ta pozycja? Stopy rozstawione są na szerokość barków, następnie prawą nogę wysuwamy do tyłu, a lewą do przodu (u osób prawowręcznych). Co z rękami? Trzymamy je w tak zwanej gardzie, czyli łokcie blisko ciała, tak aby chroniły brzuch, z kolei dłonie zasłaniają twarz i głowę.
W boksie wyodrębniamy kilka rodzajów uderzeń. Niezależnie od tego, który cios zastosuje pięściarz, musi go wykonywać z pozycji bokserskiej.
Ciosy proste stosowane są zarówno przez amatorów, jak i zawodowców. Niewątpliwie są bardzo mocne i można je stosować jako technikę obrony oraz defensywę. Najskuteczniejsze są podczas walki z dystansu. Ciosy proste dzielimy na: lewy prosty w górę (głowa) i w dół (tułów) oraz prawy prosty w górę i w dół. Są one podstawą boksu, a osoby, które zaczynają swoje pierwsze treningi, uczą się ich w pierwszej kolejności.
Ciosy sierpowe to najsilniejsze, a zarazem najskuteczniejsze ciosy bokserskie. Dzięki odpowiedniemu ruchowi rąk oraz silnej pracy skrętnej ciała jesteśmy w stanie znokautować rywala. Sierpowy wyprowadza się ręką, która ustawiona jest pod kątem prostym (musi pozostać sztywna w łokciu). Pięściarze wykorzystują ten rodzaj ciosów zazwyczaj w półdystansie i robią to pod różnym kątem, ale zawsze opiera się to na przeniesieniu ciężaru ciała z jednej nogi na drugą przy jednoczesnym skręcie tułowia.
Z kolei ciosy z dołu nazywane są potocznie podbródkowymi lub hakami i wykonuje się z ręką zgięta w łokciu, ustawioną pod kątem prostym. Odgrywają rolę ciosów defensywnych, jak i atakujących. I tak na przykład cios lewy podbródkowy wyprowadzany jest, gdy ciężar ciała boksera spoczywa na lewej nodze. Ręka powinna być wówczas ugięta w stawie łokciowym, tworząc kąt prosty. W zależności od celu bokser wykonuje uderzenie po linii prostej, a prawa ręka chroni podbródek i tułów. Ciosy z dołu mogą być również kierowane na tułów.
Trening bokserski i walka na ringu nie mogą się odbyć bez podstawowego sprzętu. Wyobrażacie sobie walkę na gołe pięści? Sądzimy, że bardzo szybko na Waszych dłoniach pojawiłyby się bolesne urazy. Zęby? Ich leczenie jest drogie i czasochłonne, a jak wiemy czas to pieniądz — dlatego lepiej zainwestujcie w dobre ochraniacze. Czego jeszcze potrzebuje bokser?
Rękawice bokserskie to nieodłączny element zawodowca i amatora. W sklepach sportowych znajdziecie różne modele — rękawice ze skóry naturalnej, syntetyczne lub mieszane. Każdy rodzaj ma swoje zalety, a to, co na pewno je różni — to cena. Rękawice wykonane ze skóry naturalnej cieszą się sporą popularnością, ze względu na swoją wytrzymałość. Robi się je najczęściej ze skóry bawolej lub bydlęcej, dlatego też ich cena jest stosunkowo wysoka. Skórzany sprzęt musi być odpowiednio konserwowany, żeby mógł posłużyć jak najdłużej, dlatego rękawice należy natłuszczać z zewnątrz (np. wazeliną) i oczywiście wietrzyć. Pamiętaj, żeby nie wrzucać ich do pralki i namaczać, a po każdym treningu koniecznie wyjmij je z torby.
Przeczytaj także: Rodzaje ciosów w boksie
Dostępne są również rękawice syntetyczne, które nadają się dla osób początkujących i chociaż cechują się niższą przepuszczalnością powietrza oraz odpornością na pęknięcia, to cieszą się dużym zainteresowaniem. Głównym czynnikiem, który motywuje pięściarzy do zakupu tego rodzaju rękawic, jest cena — o wiele niższa niż skórzanych. Taki model można przecierać z zewnątrz wilgotną ściereczką oraz włożyć do środka kawałek ręcznika papierowego, tak aby pochłonął wilgoć. Na rynku macie do dyspozycji również rękawice mieszane, czyli takie, w których zewnętrzna część wykonana jest ze skóry naturalnej, a wewnątrz znajduje się skóra ekologiczna. Taki model jest świetną alternatywą dla niezdecydowanych.
Pod rękawice bokserskie niezbędne są owijki! Bandaże chronią dłonie boksera przed zapoceniem i obtarciami, a oprócz tego minimalizują ryzyko kontuzji i co ważne — przedłużają żywotność rękawic bokserskich.
Oprócz rękawic warto zainwestować w ochraniacze na zęby oraz szczękę przed urazem. Wybicie zęba to nic przyjemnego, a samo leczenie jest bardzo kosztowne, dlatego warto tego uniknąć. Ponadto chronią tkanki miękkie oraz zapobiegają uszkodzeniu twarzoczaszki. Prawidłowo założony ochraniacz rozprowadza siłę uderzenia na całą twarz, a to z kolei chroni zawodnika przed złamaniem szczęki. W sklepach dostaniecie ochraniacze jednowarstwowo, wielowarstwowe, pojedyncze oraz podwójne.
Kask bokserski to podstawa treningu i sparingu. Chroni głowę, twarz, uszy oraz czoło przed ciosami, które w najgorszym wypadku mogą doprowadzić do uszkodzenia mózgu. Noszenie ochraniacza na głowę zalecane jest we wszystkich grupach wiekowych (dzieci, dorośli, młodzież). Biorąc pod uwagę, że w ciosy bokserskie w głowę zadawane są z dużą częstotliwością — konieczny będzie dość gruby kask, który będzie tłumił wstrząsy. W końcu głowa to najważniejsza część naszego ciała.
