Każdy pięściarz powinien wiedzieć jakie kategorie wagowe funkcjonują w boksie, niezależnie czy mamy do czynienia z boksem amatorskim, czy boksem zawodowym. Opisujemy również zasady dotyczące ważenia bokserów oraz metody zbijania wagi przed walką. Powinna je znać każda osoba, która interesuje się tym sportem!
Wbrew nazwie boks amatorski nie jest przeznaczony wyłącznie dla hobbystów. Stanowi jedną z dyscyplin na igrzyskach olimpijskich, stąd nazywa się go również boksem olimpijskim. Wśród licznych różnic pomiędzy boksem amatorskim i zawodowym wymienić należy przede wszystkim tę związaną z kategoriami wagowymi. Jest ich mniej, a liczba kilogramów zawsze jest okrągła.
Boks amatorski ma następujące kategorie wagowe z górną granicą:
Jednym z wymaganych akcesoriów poważniejszych bokserów jest zatem elektroniczna waga. Dotyczy to nie tylko przyszłych olimpijczyków, ale również bokserów zawodowych.
Boks zawodowy ma identyczne kategorie niezależnie od federacji, w której zrzeszony jest pięściarz. Stąd możliwość bycia mistrzem wagi ciężkiej w jednym czasie z innymi mistrzami z IBF, WBA, WBC lub WBO. Z drugiej strony jeden gracz zostać może kilkukrotnym mistrzem tej samej wagi w różnych federacjach, co udawało się m.in. Mike’owi Tysonowi. Limity poszczególnych kategorii ustalane były w funtach, zatem granice wyrażone w kilogramach są podawane do trzeciego miejsca po przecinku.
Kategorie wagowe i ich górna granica w boksie zawodowym są następujące
Oczywiście nie wszystkie uznawane są za równie prestiżowe. Osiem najbardziej szanowanych kategorii to: ciężka, półciężka, średnia, półśrednia, lekka, piórkowa, kogucia i musza. W aż czterech z nich mistrzem świata zostawał Manny Pacquiao, co stanowi światowy rekord.
Metody ustalania wagi bokserów przed walką różnią się w zależności od federacji. Samo ważenie to w wielu przypadkach niezłe show, podczas którego zawodnicy stosują gierki psychologiczne w celu osiągnięcia przewagi nad przeciwnikiem. Zazwyczaj ma ono miejsce na dzień przed zawodami. Bokserzy ważą się bez obuwia oraz rękawic, a ich waga nie może przekraczać górnej granicy ani o gram. Oprócz oficjalnej ceremonii ważenie następuje także kilka tygodni wcześniej.
Ze względu na agresywne metody zbijania wagi, zagrażające zdrowiu pięściarzy, na przestrzeni ostatnich lat kolejne federacje decydują się na wprowadzanie ograniczeń związanych z jej gubieniem. Ma to na celu uniknięcie fars w rodzaju tej, jaka miała miejsce w walce Jamie’ego McDonnella z Naoyą Inoue w kategorii koguciej w 2016 roku. Brytyjczyk w dniu oficjalnej ceremonii ważenia miał przepisowe 52,5 kg, ale już dzień później przed samą walką waga pokazała 65,3 kg!
Jak wyglądają w praktyce ograniczenia narzucone przez IBF oraz WBC? Pięściarze nie mogą przekraczać właściwej dla danej kategorii wagowej masy ciała o:
Niestety, wielu graczy godzi się z olbrzymimi karami finansowymi za nieprawidłową masę ciała tylko po to, aby mieć przewagę w ringu. W sportach siłowych kilka kilogramów może zrobić naprawdę dużą różnicę, jednak agresywne zbijanie wagi znacząco osłabia organizm. Przekonał się o tym wspomniany już McDonnell, który nie wytrzymał nawet jednej rundy w czasie walki z Inoue. Nie chodziło w końcu o brak kilku składników odżywczych, łatwych do uzupełnienia odżywkami i suplementami, lecz poważne rozregulowanie organizmu.
Aby zrozumieć czemu proces zbijania wagi przed zawodami może zakończyć się w niektórych przypadkach naprawdę fatalnie, wystarczy poznać podstawowe metody, z których korzystają bokserzy. Nawet kiedy robią to pod opieką lekarzy, ekstremalnie narażają się na niebezpieczeństwo. Znane są przypadki śmierci sportowców w MMA (Leandro „Feijao” Souza czy Yang Jian Bing), gdzie proces cięcia wagi pod określoną kategorię uważany jest przez wielu ekspertów za większy problem niż doping!
W jaki sposób pięściarze zbijają wagę?
To tylko niektóre przykłady ekstremalnych zachowań, do których są w stanie posunąć się pięściarze chcący dopasować się do określonej kategorii wagowej, a następnie zyskać przewagę poprzez szybkie nabranie kilku czy nawet kilkunastu kilogramów masy. Tymczasem zrównoważona redukcja powinna być rozpisana na kilkanaście tygodni, kompatybilna z bezpiecznymi ćwiczeniami bokserskimi i oparta na współpracy ze specjalistami.