Łyżwiarstwo synchroniczne, czyli grupowa jazda figurowa na łyżwach, dopiero w 1996 roku została objęta patronatem Międzynarodowej Unii Łyżwiarskiej. Ponieważ jest to stosunkowo młoda dyscyplina łyżwiarska, to w Polsce jeszcze mało osób się nią interesuje – a szkoda, ponieważ to piękny przykład współpracy sportowej! Dowiedz się więcej o tym, jak wygląda łyżwiarstwo synchroniczne i kto może się go nauczyć.
To całkiem młoda dyscyplina sportowa (ta odmiana łyżwiarstwa została uznana dopiero w 1996 roku!), która polega na jeździe wyczynowej w grupie. Grupy te nazywane są formacjami, a jedna formacja może mieć od 8 do 20 osób w składzie. Płeć nie ma znaczenia. W łyżwiarstwie synchronicznym jeżdżą zarówno mężczyźni, jak i kobiety.
Jazda synchroniczna różni się od typowej jazdy figurowej, ponieważ:
Najważniejszymi elementami łyżwiarstwa synchronicznego są przejścia oraz kroki. Do tej dyscypliny wykorzystywane są profesjonalne łyżwy figurowe oraz sceniczne stroje łyżwiarskie. Łyżwiarze dobierają się w formacje pod względem wieku – na oficjalnych zawodach obowiązują konkretne kategorie wiekowe:
Te podziały dotyczą zawodów profesjonalnych. W amatorskich mogą brać udział starsze osoby (jeśli regulamin zawodów dopuszcza starszych łyżwiarzy).
Absolutną podstawą jest nauka jazdy na łyżwach – najlepiej jak najwcześniej. Następnie należy przejść do etapu nauki jazdy figurowej – tak, aby samodzielne wykonywanie podstawowych figur nie sprawiało nam żadnego problemu. Dopiero później można dołączyć do formacji, w której będziemy ćwiczyć akrobacje w towarzystwie innych osób.
Jazdy synchronicznej nie da się nauczyć bez pomocy profesjonalnego instruktora. Z tego powodu należy zgłosić się do odpowiedniej szkółki łyżwiarskiej bądź zapisać tam dziecko możliwie jak najwcześniej, jeśli tylko wykazuje chęć do jazdy na łyżwach.
Niestety nie. W przypadku jazdy profesjonalnej dużo determinuje wiek – oficjalne kategorii dotyczą szczególnie ludzi młodych. Ponadto jazda synchroniczna polega na mocnej współpracy z innymi oraz wymaga znacznie większej wytrzymałości niż zwykłe, rekreacyjne ślizganie. Profesjonalni łyżwiarze synchroniczni uczą się jeździć na łyżwach figurowych już od najmłodszych lat, a osiągnięte przez nich wyniki to lata trudnych treningów i upadków. Jazda w grupie wymaga jeszcze więcej skupienia i panowania nad swoimi ruchami – jeśli jedna osoba popełni błąd, pokrzywdzonych może być znacznie więcej.
Oczywiście wszystko to nie oznacza, że jeśli nie zaczęliśmy trenować łyżwiarstwa figurowego jest dzieci, to nie możemy myśleć o jeździe synchronicznej. Jeszcze kilka lat temu nauczyciele łyżwiarstwa odsyłali do domu wszystkich dorosłych chętnych na naukę. Nawet nastolatki były określane jako “za stare”, aby zaczynać zawodową karierę w łyżwiarstwie. Obecnie nikogo nie dziwi już widok początkującej osoby dorosłej na profesjonalnym treningu.
Co prawda dorosłym zawsze będzie ciężej osiągnąć takie same wyniki jak dzieci, które trenują od czwartego roku życia, ale nie bez powodu powstały różnego rodzaju amatorskie zawody łyżwiarskie. Dlatego każdy, kto czuje się pewnie w jeździe wyczynowej i wie, że da radę jeździć w grupie, spokojnie może poszukać w swojej okolicy szkółki łyżwiarstwa synchronicznego.