x
ZADAJ PYTANIE
Masz jakieś pytanie? Zadaj je autorowi?
WYBIERZ DYSCYPLINĘ SPORTU
Czy warto stosować skarpety neoprenowe podczas meczu siatkówki plażowej? Test skarpetek siatkarskich BV500 Copaya pokazuje, że tak. Dzięki nim łatwiej jest znosić nagrzany oraz chłodny i wilgotny piasek. Dodatkowo ułatwiają umiejętność biegania po nierównym gruncie. Mimo wszystko skarpety neoprenowe w Polsce wciąż kojarzą się głównie z morsami, a nie siatkarzami grającymi w “plażówkę”. Najwyższa pora to zmienić!
Siatkówka plażowa narodziła się na plażach Ameryki Północnej i Południowej na początku XX wieku. Najsłynniejszą lokalizacją, gdzie można było wtedy spotkać pasjonatów tego sportu, była znana wszystkim plaża Copacabana w brazylijskim mieście Rio de Janeiro. Nikt nie podejrzewał wtedy, że w przyszłości siatkówka plażowa zostanie włączona do programu Igrzysk Olimpijskich – od 1996 roku jest obecna w gronie najbardziej cenionych sportów na świecie.
Siatkówka plażowa przez lata ewoluowała, a pierwszy oficjalny spis zasad powstał w 1965 roku. Od tego czasu diametralnie zmieniły się sposoby rozgrywania akcji, taktyki czy zakres umiejętności indywidualnych. Na przestrzeni lat zmieniała się także specyfika asortymentu potrzebnego do uprawiania tego sportu. Jednym z najnowszych wynalazków, pomagających w grze i treningu, są… skarpetki neoprenowe, np. BV500 socks marki Copaya. Jak się sprawdzają? Oto test!
Fot 1. Aleksander Gajcy
Neopren to inaczej kauczuk syntetyczny, który jest poddany odpowiedniej obróbce chemicznej. Wykorzystuje się go przede wszystkim w przemyśle wulkanizacyjnym i hydraulicznym ze względu na dużą odporność na rozpuszczanie w olejach organicznych i dużą żywotność. Odmiana, gdzie w strukturze neoprenu uwięzione są pęcherzyki gazu, tworzy spieniony materiał wykorzystywany w skafandrach nurkowych i strojach ochronnych do uprawiania sportów wodnych (stąd np. neoprenowe skarpetki do morsowania). Zapewnia on bardzo dobrą izolację termiczną, a także nie przepuszcza wody.
Pianki neoprenowe chroniące nurków, surferów i uprawiających inne sporty wodne, została wynaleziona w 1951 roku przez Hugh Bradner. Takie zastosowanie neoprenu było przełomowym momentem dla tworzenia tego rodzaju produktów. Swój debiut na rynku zaliczyły skarpetki neoprenowe. Początkowo służyły nurkom, sportowcom uprawiającym dyscypliny wodne i „morsom”. Na początku XXI wieku pomyślano, aby wykorzystać je w siatkówce plażowej. Oczywiście musiały przejść pewne modyfikacje, dlatego różnią się od tych dla nurków, lecz obecnie trudno wyobrazić sobie bez nich trening przez cały rok.
Budowa skarpety neoprenowej do siatkówki plażowej odbiega od tych dla nurków czy surferów. Przede wszystkim nie jest cała skonstruowana z neoprenu – jedynie jej podeszwa wykonana jest z tego materiału. Cholewka skarpety składa się z cienkiej, oddychającej siateczki, co pozwala zwiększyć wentylację i zmniejszyć masę przedmiotu. Zakończenie skarpety powyżej kostki zabezpieczone jest gumką lub rzepem.
Głównym zadaniem skarpet siatkarskich jest ochrona termiczna stóp użytkownika, co jest możliwe dzięki neoprenowej podeszwie skarpety. Stosowane są w dwóch przypadkach: gdy temperatura na zewnątrz jest bardzo wysoka, a na niebie nie ma żadnej chmurki. Przy czym nagrzewa się piasek na boisku, a chodzenie po nim przypomina spacer po rozżarzonych węglach. Nierzadko jest on wtedy czynnikiem przeszkadzającym w skupieniu się na grze. Skarpetki uchronią nas przed niechcianym żarem.
Fot 2. Materiał własny
Drugi przypadek, znacznie częstszy podczas treningu całorocznego, to ochrona przed zimnem i wilgocią. W porach wilgotnych uchronią nasze stopy od kontaktu z mokrym podłożem, a przy niskich temperaturach uratują skórę przed bezpośrednim kontaktem z zimnym podłożem. Należy także zwrócić uwagę na często pomijany aspekt, w którym skarpety są równie przydatne. Stanowią one ochronę mechaniczną podczas gry na gruboziarnistym, zanieczyszczonym piasku, bogatym np. w muszelki.
Cholewka skarpety wykonana jest przeważnie z przewiewnej siateczki, tak jak w skarpetach BV 500 Copaya. Oczka siateczki są na tyle małe, że nie przedostają się przez nie ziarnka piachu, co zabezpiecza nas przed wystąpieniem obtarć. Czub cholewki oraz pięta są wzmocnione warstwą neoprenu, co zwiększa żywotność produktu.
Skarpeta BV 500 Copaya posiada wysoką cholewkę, która sięga powyżej kostki. Konstrukcję finalizuje rzep, dzięki któremu zyskujemy dwa benefity. Po pierwsze, może nim wyregulować rozmiar skarpety, tak aby ciasno oplatała naszą nogę. Po drugie, zabezpiecza przed przedostawaniem się do środka skarpety drobinek piasku.
Miałem przyjemność testować produkt podczas sezonu plażowego 2020. Rzeczywiście, treningi w różnych, nie zawsze sprzyjających warunkach atmosferycznych, są wyraźnie przyjemniejsze, a pogoda nie jest tak dokuczliwa. Dzięki temu łatwiej skupić się na grze, gdy ograniczamy „rozpraszacze”.
Nie zauważyłem gorszej jakości wybicia, a co więcej, uważam, że lekko poprawiały umiejętność biegania po piasku. Stopa mając większą powierzchnię, nie zapadała się tak głęboko w podłożu. Poprawiało to moją zwrotność. Skarpeta dobrze trzyma się stopy, czasem nawet sprawiając trudności podczas zdejmowania. Wentylację określam na poziomie dobrym. Wyczuwalny jest wpływ neoprenu, który hamuje przepuszczanie wilgoci, jednak w miejscach występowania siateczki wentylacyjnej, skóra wyraźnie jest bardziej sucha. Skarpety nie powodują sztucznej przewagi na boisku, co sprawia, że można w nich występować na oficjalnych zawodach, jednak dopiero po uprzedniej zgodzie sędziego prowadzącego spotkanie.
Fot 3. Materiał własny
Skarpetki BV 500 marki Copaya to pierwszy taki produkt dostępny w Polsce i jestem przekonany, że dla pasjonatów siatkówki plażowej to świetna wiadomość. Zauważyłem też, że wiedza o tym typie sprzętu sportowego w naszym kraju jest dosyć znikoma. Strój siatkarski i piłka do gry to oczywistość, ale skarpetki siatkarskie są już rzadko widziane na piasku.
Pamiętajmy jednak, że podążając za zmianami, możemy poprawić nasze wyniki. To niezaprzeczalnie jest taki przypadek. Jak widać wybór małych rzeczy, nie tylko piłki do siatkówki plażowej, ma znaczenie.
Autor: Aleksander Gajcy
