Chód sportowy to dyscyplina olimpijska, w której Polska – m.in. za sprawą Roberta Korzeniowskiego – może pochwalić się świetnymi sukcesami. Podobnie jak w zawodach biegowych, tak i w chodziarstwie organizowane są imprezy na dużą skalę oraz wydarzenia na skalę lokalną. Poznaj najbardziej znane zawody chodu sportowego dla zawodowców i amatorów i dowiedz się, dlaczego chód sportowy o mały włos nie wypadł z listy dyscyplin olimpijskich!
Zawody lekkoatletyczne chodziarskie rozgrywane są zarówno w Polsce, jak i za granicą. W Polsce chód sportowy jest na razie mało popularną dyscypliną, choć wielokrotny mistrz olimpijski Robert Korzeniowski mocno przyczynił się do propagowania chodziarstwa w kraju. Obecnie rozgrywane są zawody chodu sportowego dla amatorów (zazwyczaj nie są to głośne wydarzenia, ich rangę można porównać do średnio znanych zawodów biegowych) oraz zawody chodziarstwa na igrzyskach olimpijskich czy ogólnopolskie zawody lekkoatletyczne. Najbardziej znane wydarzenia sportowe – dyscypliny chód sportowy to:
Nie brakuje też mniejszych imprez, takich jak jak Podkarpacki Mityng w Chodzie Sportowym czy Warszawskie Zawody w Chodzie Sportowym. Chodziarze powinni regularnie sprawdzać kalendarz imprez lokalnych i ogólnopolskich w chodzie sportowym, aby być na bieżąco z terminami i wyzwaniami.
W 2017 roku Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych (IAAF) debatowało, czy chód sportowy powinien zniknąć z igrzysk olimpijskich. Powodem było malejące zainteresowanie tą konkurencją oraz “kłopotliwość organizacji chodu na wielkich imprezach”. Pomysł ten spotkał się jednak ze zdecydowanym sprzeciwem większości chodziarzy. Ostatecznie chodziarstwo przetrwało jako dyscyplina olimpijska, co więcej – w dystansie na 50 km zaczęły startować kobiety (wcześniej najdłuższy dystans dla kobiet wynosił 20 km).
Fot 1. Justyna Korzeniowska
Zasady chodu sportowego są ściśle określone. Za nich nieprzestrzeganie można zostać zdyskwalifikowanym. Chodziarze oprócz dbania o prędkość chodu muszą pamiętać o: prawidłowym przetaczaniu stóp, zasadzie stałego kontaktu z podłożem jednej stopy, niezginanie nogi wykrocznej w kolanie. Technika chodu sportowego to podstawa do uznania wyniku w jakichkolwiek zawodach.
Zawodnicy startują po usłyszeniu sygnału dźwiękowego z wyznaczonych pozycji. W zależności od dystansu chodu zmagają się albo na bieżni stadionowej, albo na ulicach miast. Powierzchnia, po której się poruszają musi być płaska. Chodziarze nie mogą specjalnie przeszkadzać przeciwnikom ani wykonywać podbiegów. Jeśli sędzia zauważy, że stopa chodziarza znajduje się w fazie lotu – czyli zauważy bieg – to daje mu ostrzeżenie. Po dwóch ostrzeżeniach zawodnik otrzymuje karę w postaci skierowania go na określony czas do pola kar. Jeśli nawet po powrocie z pola kar znowu otrzyma czerwoną kartkę, to zostanie całkowicie wykluczony z zawodów, a jego wynik będzie nieważny.
Fot 2. Justyna Korzeniowska
Jeśli regularnie trenujemy chód sportowy i osiągamy dobre prędkości w chodziarstwie, to możemy pomyśleć o starcie w oficjalnych zawodach. Oprócz treningów typowo chodziarskich możemy wykonywać ćwiczenia ogólnorozwojowe, wzmacniające siłę wytrzymałościową oraz zwiększające wydolność płuc. Niezbędny będzie specjalnie rozpisany plan treningowy, zawierający w sobie: treningi chodu, treningi na siłowni, treningi biegowe oraz właściwą dietę. Taki plan najlepiej ustalić z trenerem chodziarstwa oraz dietetykiem – zwłaszcza jeśli zależy nam na złotych medalach.
W kwestii przygotowania praktycznego musimy pomyśleć o:
Chód sportowy angażuje wiele mięśni, w tym m.in. mięśni grzbietu, nóg, pośladków i ramion. Na poziomie zawodów sportowych wymaga doskonałej kondycji, koordynacji ruchowej oraz wytrzymałości na ból i zmęczenie. Wielu biegaczy biegnie wolniej niż chodzą biegacze – a to oznacza, że chód sportowy może być bardziej wymagający niż bieganie. Dlatego przygotowując się do zawodów w tej dyscyplinie nie dajmy się zwieść standardowemu myśleniu, że to “tylko” chodzenie. Chód sportowy na poziomie zawodowym to trudna dyscyplina, pełna ograniczeń i obostrzeń!