Piłka ręczna jest sportem, który budzi zainteresowanie nie tylko u dorosłych, ale także wśród dzieci i młodzieży. Dostarcza ona wiele rozrywki i satysfakcji. W jakim jednak wieku dzieci mogą rozpocząć regularne treningi?
Z tego artykułu dowiesz się:
Gra w piłkę ręczną to sport, który dzieci mogą zacząć trenować mając zaledwie 5 czy 6 lat. Na tym jednak etapie, powinien on przybierać formę zabawy, polegającej na rzucaniu piłką, kozłowaniu, podawaniu i chwytaniu jej. Celem takich zajęć jest wzbudzenie w dzieciach zainteresowania grą w piłkę ręczną i wzmocnienie ich kondycji. Bardziej profesjonalne treningi z dziećmi, można natomiast rozpocząć, gdy te skończą 7 lat.
W tym wieku dzieci posiadają zazwyczaj dobrą koordynację ruchową oraz rozumieją polecenia wydawane przez instruktora. Posyłając dziecko na treningi warto mieć jednak pewność, że jego zwinność i motoryka są odpowiednie. Młodzi piłkarze powinni trenować kilka razy w tygodniu, po około półtorej godziny:
Dzieci, które trenują piłkę ręczną, poprawiają swoją kondycję i zdrowie. Rozciągają mięśnie i stawy, zwiększając ich ruchomość. Najmłodsi uczą się także współpracy w grupie oraz rozumieją na czym polega wspólne dążenie do celu. Dzieci uczą się też strategicznego myślenia a dodatkowo poprawiają koncentrację i podzielność uwagi. Dla najmłodszych graczy to także doskonała lekcja samodyscypliny i systematyczności.
Piłka ręczna to sport dostępny dla niemal każdego dziecka, o ile nie posiada ono chorób przewlekłych. W grze nie mogą niestety brać udziału dzieci z wadami serca i układu krążenia oraz z chorobami układu neurologicznego czy kręgosłupa. Jednakże ostateczną decyzję zawsze podejmuje lekarz. Pewnym problemem może być noszenie przez dziecko okularów. W niektórych przypadkach rozpoczęcie przygody z piłką ręczną będzie możliwe dopiero wtedy, gdy młody człowiek zacznie używać soczewek.
W piłkę mogą grać zarówno wysokie, jak i niskie dzieci; zarówno te chudsze, jak i te z większą masą ciała. W piłce ręcznej pożądany jest co prawda wysoki wzrost, jednak nie dotyczy to dzieci, które dopiero rosną. Poza tym rozgrywki wymagają w drużynie osób o różnych predyspozycjach fizycznych. Właśnie dlatego każde dziecko znajdzie w tym sporcie miejsce dla siebie.
Dobrze jednak, aby dziecko rozpoczynające przygodę z piłką ręczną, posiadało nieco więcej siły i wytrzymałości. Gra ta wymaga bowiem intensywnego biegania po boisku. W przypadku dzieci nie powinno być to jednak problemem, bowiem te prawie zawsze mają dużo energii.
Gra w piłkę ręczna kształtuje psychikę dzieci. Jednak, aby zacząć ten sport i doskonalić się w nim, dziecko musi posiadać nieco samozaparcia – nie zniechęcać się zbyt szybko i radzić sobie z ewentualnymi niepowodzeniami. Dlatego tak ważne jest wsparcie rodziców. Absolutnie jednak nie wolno podchodzić do gry dziecka ambicjonalnie. Nie wolno też wywierać presji. W innym wypadku sport ten przestanie być dla maluchów przyjemnością a przemieni się w przykry obowiązek. W przypadku starszych dzieci, może to doprowadzić do rezygnacji z uprawiania sportu.
Najczęściej w zawodach piłki ręcznej uczestniczą dzieci mające osiem czy dziewięć lat, czyli te, które posiadają już pewne umiejętności. Zawody w tym wieku działają na nie bardzo motywująco a dodatkowo uczą zdrowej rywalizacji i współpracy. Zacieśniają też więzy pomiędzy zawodnikami w drużynie. Wygrane w zawodach podnoszą z kolei samoocenę dzieci i młodzieży, dodając pozytywnej energii.
Dzieci powinny mieć odpowiednio dobrany sprzęt. Najistotniejsze są tutaj waga piłki i jej rozmiar. Musi być ona odpowiednio lekka i mała, aby dzieci były w stanie ją chwycić. Ważny jest także dobór odpowiedniego ubrania, które zapewni komfort gry. Przydadzą się także ochronne nałokietniki, aby chronić dopiero rosnące stawy i kości.
Gra w piłkę ręczną daje dzieciom poczucie wspólnoty i akceptacji. Są to bardzo ważne uczucia, które pozytywnie kształtują dalszy rozwój młodych ludzi. Młodzież z kolei czerpie z piłki ręcznej poczucie sukcesu, tak ważnego dla nastolatków, potrzebujących akceptacji otoczenia. Jest to ważne, zwłaszcza w okresie dojrzewania. Młodzież uczy się także systematyczności i organizowania sobie czasu.