Pod względem definicyjnym wspinaczkę określa się jako aktywność realizowaną w trudnych warunkach, wymagających używania rąk do zachowania równowagi. Wyróżnia się wspinaczkę klasycznych, wykorzystującą wyłącznie narzędzia do asekuracji oraz wspinaczkę techniką sztucznych ułatwień. W drugim wariancie dopuszcza się używania lin, drabinek i ławeczek, usprawniających poruszanie się po obiekcie.
Wspinaczka może być uprawiana na ściance wspinaczkowej lub na świeżym powietrzu, czego przykładem jest nie tylko wspinaczka górska, ale także np. bouldering (wspinanie się na niskie głazy) lub buildering – wspinanie się na obiekty do tego nieprzeznaczone, np. elementy fortyfikacji lub zabudowań fabrycznych. Wspinaczka sportowa i wspinaczka wysokogórska – obok alpinizmu jaskiniowego i narciarstwo wysokogórskiego – zgodnie z polską klasyfikacją prawną zaliczane są do alpinizmu. Największą organizacją zrzeszającą wspinaczy jest Polski Związek Alpinizmu (PZA).