Rohacze - szlak i przygotowanie do wyprawy na Orlą Perć Tatr Zachodnich

Rohacze to dwa trudne, ale warte zdobycia szczyty Tatr Zachodnich. Wejście na Rohacze jest pełne ekspozycji i trudne technicznie – bywa, że na łańcuchach na grani niektórzy używają sprzętu do via ferraty dla zwiększenia bezpieczeństwa i samoasekuracji. Jak pokonać czerwony szlak na Rohacze? Jak się przygotować do trudnego podejścia na grań i po grani? Dowiedz się więcej na temat szlaku na Rohacze, nazywane Orlą Percią Tatr Zachodnich!

---

Rohacze, czyli Orla Perć Tatr Zachodnich

Rohacze to dwa skaliste szczyty znajdujące się w grani głównej Tatr Zachodnich. Rohacz Płaczliwy (2126 m n. p. m.) oraz Rohacz Ostry (1962 m n. p. m.) to szczyty, które można zdobyć tylko jeśli posiadamy doświadczenie wysokogórskie oraz odpowiednie umiejętności. To całodzienna i trudna wycieczka, ale widok rozciągający się praktycznie przez całą wędrówkę wynagradza cały trud. 

Z Rohacza Płaczliwego i Rohacza Ostrego można dostrzec najbardziej odległe szczyty Tatr, w tym nawet Świnicę, fragment Giewontu czy Kominiarski Wierch. Ze względu na trudność przejścia po grani między Rohaczami, szlak ten porównywany jest z Orlą Percią.

Na Rohacze – szlakiem czerwonym!

Szlak prowadzący na Rohacze to szlak czerowny, jednak do samego czerwonego szlaku można podejść z dwóch stron, czyli szlakiem żółtym (od Żarskiej Przełęczy) i szlakiem niebieskim (od Wołowca albo od Jamnickich Stawów). Najlepiej jest wykonać pętlę na trasie Wołowiec – Rohacz Ostry i Płaczliwy – Smutne Sedlo. Można ją pokonać w obie strony, ale najlepiej zacząć od Wołowca.

Trasa jest wtedy nieco dłuższa, ale oferuje trochę łatwiejsze podejście do łańcuchów, które same w sobie są wyzwaniem. Na czerwonym szlaku na Rohacze łańcuchy znajdują się bezpośrednio na grani, a w pewnym momencie po jednej stronie mamy łańcuch, a po drugiej – przepaść. Jeśli nie mamy lęku wysokości, to wspięcie się na szczyt Rohaczy daje nam okazję do zrobienia niesamowitych zdjęć i nacieszenia oczu wspaniałymi widokami!

Szlak na Rohacze to wycieczka, która z odpoczynkiem zajmuje ok. 11 h. Główny szlak oznaczony jest kolorem czerwonym, ale warto przed wyjściem uważnie przestudiować mapę. Jeśli chcemy zrobić pętlę zahaczającą o Rohacze i nie wracać tą samą drogą, to czeka nas przejście krótkimi odcinkami szlakami zielonym i niebieskim.

Jak przygotować się do wejścia na Rohacze?

Rohacze to szlak pełen ekspozycji, pięknych widoków oraz posiadający ułatwienia techniczne (a dokładniej cztery sekwencje łańcuchów). Jeśli potrafimy korzystać ze sprzętu do via ferraty, możemy rozważyć zabranie ze sobą lonży i uprzęży do samoasekuracji. Nie jest to jednak konieczne. Wejście na Rohacze mimo wszystko wymaga kondycji, obycia z górami i skupienia. Podobnie jak szlak na Zawrat, nie jest to trasa dla każdego. Jeśli potrzebujemy nieco prostszej trasy z równie emocjonującymi widokami, wybierzmy raczej szlak na Krywań.

Jednak jeśli planujemy zdobyć Rohacze, konieczne będzie wcześniejsze zdobycie doświadczenia na innych, niższych górach z mniejszą ilością ekspozycji. Nie da się pokonać tego szlaku w zwykłych butach, konieczne są buty trekkingowe.

Ze względu na trudność szlaku i fakt, że będziemy się znajdować po słowackiej stronie gór, należy wykupić ubezpieczenie w Tatry Słowackie. Przed wyjściem w góry sprawdźmy pogodę oraz stan sprzętu, który zabieramy. Idąc na Rohacze weźmy też duży zapas wody, na na grani ani podczas większości wędrówki nie znajdziemy ani jednego źródła.