Podobnie jak wiele innych sportów tenis stołowy wywodzi się z Anglii i początkowo był popularny głównie wśród zamożnej klasy społeczeństwa. Powstał pod koniec XIX wieku. Pierwsze nazwy wynikały z charakterystycznego dźwięku odbijanej piłeczki i przetrwały do dzisiaj, czego przykładem jest określenie „ping pong”. Pierwsza nazwa została zresztą szybko zastrzeżona, w 1901 roku, przez angielskiego producenta sprzętu do tenisa stołowego, J. Jaques & Son Ltd. W tym samym roku James Gibb wprowadził charakterystyczną piłeczkę, która była wykonana z celuloidu.
Pierwsze Mistrzostwa Świata w tenisie stołowym miały miejsce już w 1926 roku. Od czasu Igrzysk Olimpijskich w Seulu (1988) tenis stołowy jest dyscypliną olimpijską. Rozgrywany jest zarówno indywidualnie, jak i w deblu. Wymaga od zawodników niebywałej energii – współcześnie gra odbywa się niezwykle szybko, dlatego ważna jest precyzja i zachowanie maksimum koncentracji. Istnieją różne sposoby trzymania paletki – np. w stylu klasycznym lub piórkowym.